Można normalnie żyć z cukrzycą? Zobaczcie najnowsze dane [WIDEO]

Pacjenci chorzy na cukrzycę mogą prowadzić normalne życie zawodowe. Zapewnia im to zindywidualizowana terapia oparta na nowoczesnych lekach. Należą do nich m.in. długo działające analogi insuliny, które przez całą dobę zapewniają odpowiedni poziom insuliny i zapobiegają groźnym dla zdrowia niedocukrzeniom. Niestety, w ten sposób leczonych jest jednak zaledwie 4 proc. pacjentów. 

Według szacunków lekarzy na cukrzycę choruje blisko 3 mln Polaków. 30 proc. z nich nie wie o swojej chorobie, a prawie 70 proc. nie osiąga zakładanych celów terapeutycznych. Zdaniem specjalistów wynika to nie tylko z bezobjawowego przebiegu choroby w początkowym stadium, lecz przede wszystkim z niskiego poziomu wiedzy Polaków na temat cukrzycy. Niekontrolowana lub źle leczona choroba może natomiast prowadzić do groźnych dla życia powikłań, m.in. zawału serca i udaru mózgu. Dlatego ważna jest edukacja i budowanie świadomości pacjentów w zakresie profilaktyki powikłań.

– Już ojciec współczesnej diabetologii Elliot Joslin powiedział, że pacjent z cukrzycą, który wie najwięcej, żyje najdłużej. Bardzo duży nacisk kładziemy na edukację zdrowotną i terapeutyczną pacjentów z cukrzycą dlatego, żeby umieli postępować z tą chorobą w codziennym życiu, żeby ich jak najmniej ograniczała – mówi agencji informacyjnej Newseria prof. Grzegorz Dzida, diabetolog z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.

Zdaniem ekspertów chorzy na cukrzycę mogą prowadzić w pełni aktywne życie. Warunkiem jest jednak stosowanie się do zaleceń lekarzy. Podstawą jest wyrównanie ciśnienia tętniczego i poziomu lipidów oraz kontrola masy ciała. Wyrównanie stężenia glukozy powinno przebiegać już pod kontrolą lekarza podstawowej opieki medycznej lub diabetologa. Obecnie stosuje się terapie zindywidualizowane – lekarz dobiera leki, które będą najbezpieczniejsze i najskuteczniejsze dla konkretnego pacjenta oraz w jak najmniejszym stopniu wpływające na jego styl życia. Taka terapia możliwa jest dzięki nowoczesnym lekom.

– Te nowe leki zapewniają wysoką jakość życia pacjentów z cukrzycą. Najlepszym przykładem leku, który podnosi komfort życia, są analogi długo działające insuliny. Dzięki temu, że zapewniają one stałe stężenie insuliny przez całą dobę, pacjent może pracować w pełnym wymiarze godzin, także na zmiany, co kiedyś było dużą trudnością – mówi prof. Grzegorz Dzida. 

Długo działające analogi to pochodne insuliny, bardzo podobne do insuliny ludzkiej. Leki te, takie jak glargina, podawane są raz na dobę, a insulina detemir raz lub dwa razy na dobę. Ich działanie charakteryzuje się w miarę stałym stężeniem w ciągu całej doby. Z jednej strony zapewnia to całodobowe obniżenie poziomu glukozy w surowicy, a z drugiej zapobiega niebezpiecznym spadkom poziomu glukozy w nocy, które mogą być groźne dla życia i zdrowia chorych na cukrzycę. Długo działające analogi insuliny są obecnie refundowane w 30 proc. dla wszystkich pacjentów z cukrzycą typu I.

– Niestety, analogi długo działające są refundowane w ograniczonych wskazaniach w cukrzycy typu II – dotyczy to przypadków leczonych insuliną ludzką przez pół roku, kiedy nie uzyskało się dobrego wyrównania cukrzycy, a także osób, u których przy stosowaniu insulin ludzkich występowały głębokie niedocukrzenia – mówi diabetolog. – Ku naszemu zaskoczeniu preparaty analogów insuliny długo działających są wykorzystywane w bardzo małym stopniu. Stanowią tylko 4 proc. rynku insulin.

Na światowym rynku dostępne są też nowoczesne leki, które stanowią przełom w leczeniu cukrzycy. To m.in. popularne w Stanach Zjednoczonych i Europie leki inkretynowe, które obniżają poziom glukozy, gdy jest za wysoki, i pomagają kontrolować masę ciała, co jest bardzo istotne dla wielu chorych z cukrzycą typu II, której zwykle towarzyszy nadwaga lub otyłość. Ostatnio na rynku pojawiły się  leki złożone, w których zawarte są dwie różne substancje lecznicze, jak na przykład lek inkretynowy z grupy analogów GLP-1 oraz insulina, bądź leki zawierające metforminę i lek inkretynowy z grupy gliptyn.

– Te leki są dostępne, jednak w innych krajach UE są one refundowane, w Polsce nie. Mimo wielu starań środowiska diabetologicznego oraz pacjentów i rodzin osób chorych na cukrzycę leki te są dostępne za pełną odpłatnością. Niestety, ponieważ to są nowe leki, trzeba za nie sporo zapłacić – mówi prof. Grzegorz Dzida.