Papużki nierozłączki

"Papużki nierozłączki (agapornis) są ptakami aktywnymi i głośnymi, wydają donośne, piskliwe odgłosy. Odzywają się wtedy, gdy druga jest poza zasięgiem wzroku, po przebudzeniu i przed zaśnięciem oraz wtedy, gdy usłyszą innego ptaka zza okna. Nie jest rzadkością nierozłączka potrafiąca powtórzyć kilka ludzkich słów. (...) Raz dobrana para tworzy trwały związek monogamiczny. Szczególnie rzuca się w oczy potrzeba fizycznej bliskości papug."

Dziewczyny nierozłączki to ludzka odmiana gatunku. Kiedy jedna wyłania się zza korytarza, w ciemno możemy się spodziewać, że krok za nią wyłoni się druga. Nigdy nie chodzą pojedynczo do toalety. Ich potrzeby fizjologiczne nie są co prawda zsynchronizowane, jednak trudnością jest przebrnąć przez wizytę w klozecie w pojedynkę. Zawsze może się coś stać, albo mogą się zgubić. Właściwie niewiele ich potrzeb, takich jak zdobywanie pokarmu czy potrzeby socjalizacyjne jest zsynchronizowanych, ale ze względu na obowiązek fizycznej bliskości na zasadach cienia, osobniczki starają się wykonywać je razem. Spóźnienie nigdy nie zdarza im się w pojedynkę. Samotna droga po kawę z automatu na drugie piętro jest zbyt dużym ryzykiem. Samotne zakupy nie wchodzą w grę, aby nie wkradł się błąd we wspólne poczucie gustu.

Żadna decyzja nie powinna być podjęta bez konsultacji. Jeśli dojdzie do zaburzenia i mimo wszystko samodzielna decyzja zapadnie, może dochodzić do poważnych kryzysów. Objawami kryzysu jest czasowe zaspokajanie potrzeb fizjologicznych w towarzystwie innej papugi. Jeśli chodzi o umiejętność powtarzania słów, jest ona bardzo zaawansowana a pary wykazują duże zdolności subiektywnej interpretacji. Stosunki między parą mogą ulec zaostrzeniu, kiedy pojawia się samiec. Następuje wtedy tendencja do wypierania go, aby nie dołączył do stada.

NS