Tajniki demakijażu
2008-06-18 22:50:42Bywa, że w pośpiechu zapominamy o nim. A to jesteśmy zbyt zmęczone, by sięgnąć po wacik. A to padamy od razu do łóżka po całonocnej imprezie. A to zwyczajnie nam się nie chce. Raz, drugi, trzeci... I nagle normą staje się demakijaż dopiero przy porannej toalecie. To złe przyzwyczajenia i nie warto ich utrwalać.
Oczyszczanie skóry twarzy
Dobrze oczyszczona i nawilżona skóra jest podstawą perfekcyjnie wykonanego demakijażu. Rozpoczynamy go od nałożenia mleczka lub żelu dostosowanego do typu cery. Preparaty te powinny spełniać nie tylko funkcje oczyszczającą, czyli usuwać ze skóry zanieczyszczenia, ale także nie naruszać przy tym jej bariery ochronnej. Wskazane byłoby również, aby pełniły funkcję nawilżającą, a także łagodziły podrażnienia. Mleczko i inne produkty tego typu można stosować jako preparat do demakijażu, a także jako środek zastępujący mydło w codziennej pielęgnacji. Po zmyciu mleczka lub żelu oczyszczającego należy zastosować tonik bezalkoholowy w celu przywrócenia skórze naturalnego pH. Kolejnym krokiem jest nałożenie kremu odpowiedniego do Twojego rodzaju skóry.
Pielęgnacja okolic oczu
Skóra wokół oczu i na powiekach jest niezwykle delikatna i wrażliwa. Oczy należy zmywać ruchami kolistymi, od wewnętrznego kącika oka, poprzez łuk brwiowy i powiekę do kącika zewnętrznego, a stamtąd przez dolną powiekę kończąc na kąciku wewnętrznym. Do demakijaż używamy obu rąk jednocześnie, wykonując ruchy w górę i na boki, nie naciągając skóry twarzy w dół. Do demakijażu oczu używamy preparatów hipoalergicznych – mleczka, płynu micelarnego lub płynów dwufazowych. Okolice oczu należy również zmyć tonikiem dla wyrównania naturalnego pH. Osobiście jestem zdania, że krem pod oczy należy stosować co najmniej od 25 roku życia. Najlepiej zacząć od lekkich żeli nawilżających.
Warto również wiedzieć, jakie składniki powinny zawierać kosmetyki, by spełniać przypisywane im funkcje. Wszystko zależy od rodzaju cery.
Skóra sucha:
- oleje roślinne, ciekłe woski, lanolina - substancje tłuszczowe, które tworzą na powierzchni skóry wyczuwalny tłustawy film. Ich zadaniem jest głównie utrudnianie wodzie przemieszczania się na zewnątrz skóry,
- proteiny (np. jedwabne, z migdałów, pszenicy lub brzoskwiniowe oraz kolagen i elastyna), cukry (np. kwas hialuronowy) - substancje tzw. hydrofilowe, czyli rozpuszczalne w wodzie. Tworzą na skórze wodny film o podobnym działaniu, jak tłuszczowy, jednak jest on prawie niewyczuwalny na skórze. Również dla cery mieszanej i tłustej,
- ceramidy, pochodne cholesterolu, fosfolipidy i kwasy tłuszczowe - składniki tłuszczowe, które wbudowują się w warstwę lipidową skóry i uzupełniają brakujące części cementu międzykomórkowego,
- gliceryna, aminokwasy, pantenol, sole kwasu glikolowego - związki hydrofilowe o małych cząsteczkach, które mają właściwości wiązania wody (na kilka godzin). Są podobne do składników NMF (kompleks naturalnych składników naskórka, które wychwytują i zatrzymują wodę).
Skóra tłusta ze skłonnościami do trądziku:
- cynk w różnych postaciach (np. glutaminian cynku, siarczan cynku, tlenek cynku), glutaminian miedzi, witamina B6 - występuje naturalnie w drożdżach (najwięcej), ryżu i szpinaku,
- retinoidy, kwas trans-retinowy i retinol wpływają pośrednio na zmniejszanie łojotoku, elubiol (działa grzybostatycznie i ogranicza łojotok),
- keratolityki (substancje regulujące złuszczanie, zmniejszają ryzyko wstąpienia zaskórników). Przykłady: kwas salicylowy, AHA (alfahydroksykwasy), siarka koloidalna,
- działanie bakteriostatyczne: trikolsan, ekstrakty z ziół (np. rozmaryn), działanie łagodzące, przeciwzapalne: alantoina, pantenol, kwas salicylowy, bisabolol, ekstrakty roślinne (arnika, rumianek, lukrecja etc.), działanie matujące: glinki, mikrogąbki, polimery, skrobia, silikony, krzemionka.
- zioła (ekstrakty roślinne) wykazują wielokierunkowe działanie: ograniczają wydzielanie sebum, udrażniają ujścia mieszków włosowych, działają bakteriobójczo i grzybobójczo, hamują procesy utleniania, łagodzą podrażnienia. Najpopularniejsze to: rozmaryn, lawenda , lukrecja, chmiel, łopian, oczar wirginijski, głóg, bluszcz, rumianek.
Sebum: substancja wydzielana przez gruczoły łojowe, produkowana jest w ilości kilku gramów na dobę (z reguły 1-2). Jej zadaniem jest nawilżanie skóry, a także współtworzenie ochronnego filmu hydrolipidowego. Sebum wspomaga też elastyczność warstwy rogowej oraz posiada właściwości antybakteryjne i antygrzybiczne. Produkcja sebum kontrolowana jest przez hormony.
Alicja Sobolewska – wizażystka, stylistka
(wizazystka@onet.eu)
Fot. Łukasz Bera
Oczyszczanie skóry twarzy
Dobrze oczyszczona i nawilżona skóra jest podstawą perfekcyjnie wykonanego demakijażu. Rozpoczynamy go od nałożenia mleczka lub żelu dostosowanego do typu cery. Preparaty te powinny spełniać nie tylko funkcje oczyszczającą, czyli usuwać ze skóry zanieczyszczenia, ale także nie naruszać przy tym jej bariery ochronnej. Wskazane byłoby również, aby pełniły funkcję nawilżającą, a także łagodziły podrażnienia. Mleczko i inne produkty tego typu można stosować jako preparat do demakijażu, a także jako środek zastępujący mydło w codziennej pielęgnacji. Po zmyciu mleczka lub żelu oczyszczającego należy zastosować tonik bezalkoholowy w celu przywrócenia skórze naturalnego pH. Kolejnym krokiem jest nałożenie kremu odpowiedniego do Twojego rodzaju skóry.
Pielęgnacja okolic oczu
Skóra wokół oczu i na powiekach jest niezwykle delikatna i wrażliwa. Oczy należy zmywać ruchami kolistymi, od wewnętrznego kącika oka, poprzez łuk brwiowy i powiekę do kącika zewnętrznego, a stamtąd przez dolną powiekę kończąc na kąciku wewnętrznym. Do demakijaż używamy obu rąk jednocześnie, wykonując ruchy w górę i na boki, nie naciągając skóry twarzy w dół. Do demakijażu oczu używamy preparatów hipoalergicznych – mleczka, płynu micelarnego lub płynów dwufazowych. Okolice oczu należy również zmyć tonikiem dla wyrównania naturalnego pH. Osobiście jestem zdania, że krem pod oczy należy stosować co najmniej od 25 roku życia. Najlepiej zacząć od lekkich żeli nawilżających.
Warto również wiedzieć, jakie składniki powinny zawierać kosmetyki, by spełniać przypisywane im funkcje. Wszystko zależy od rodzaju cery.
Skóra sucha:
- oleje roślinne, ciekłe woski, lanolina - substancje tłuszczowe, które tworzą na powierzchni skóry wyczuwalny tłustawy film. Ich zadaniem jest głównie utrudnianie wodzie przemieszczania się na zewnątrz skóry,
- proteiny (np. jedwabne, z migdałów, pszenicy lub brzoskwiniowe oraz kolagen i elastyna), cukry (np. kwas hialuronowy) - substancje tzw. hydrofilowe, czyli rozpuszczalne w wodzie. Tworzą na skórze wodny film o podobnym działaniu, jak tłuszczowy, jednak jest on prawie niewyczuwalny na skórze. Również dla cery mieszanej i tłustej,
- ceramidy, pochodne cholesterolu, fosfolipidy i kwasy tłuszczowe - składniki tłuszczowe, które wbudowują się w warstwę lipidową skóry i uzupełniają brakujące części cementu międzykomórkowego,
- gliceryna, aminokwasy, pantenol, sole kwasu glikolowego - związki hydrofilowe o małych cząsteczkach, które mają właściwości wiązania wody (na kilka godzin). Są podobne do składników NMF (kompleks naturalnych składników naskórka, które wychwytują i zatrzymują wodę).
Skóra tłusta ze skłonnościami do trądziku:
- cynk w różnych postaciach (np. glutaminian cynku, siarczan cynku, tlenek cynku), glutaminian miedzi, witamina B6 - występuje naturalnie w drożdżach (najwięcej), ryżu i szpinaku,
- retinoidy, kwas trans-retinowy i retinol wpływają pośrednio na zmniejszanie łojotoku, elubiol (działa grzybostatycznie i ogranicza łojotok),
- keratolityki (substancje regulujące złuszczanie, zmniejszają ryzyko wstąpienia zaskórników). Przykłady: kwas salicylowy, AHA (alfahydroksykwasy), siarka koloidalna,
- działanie bakteriostatyczne: trikolsan, ekstrakty z ziół (np. rozmaryn), działanie łagodzące, przeciwzapalne: alantoina, pantenol, kwas salicylowy, bisabolol, ekstrakty roślinne (arnika, rumianek, lukrecja etc.), działanie matujące: glinki, mikrogąbki, polimery, skrobia, silikony, krzemionka.
- zioła (ekstrakty roślinne) wykazują wielokierunkowe działanie: ograniczają wydzielanie sebum, udrażniają ujścia mieszków włosowych, działają bakteriobójczo i grzybobójczo, hamują procesy utleniania, łagodzą podrażnienia. Najpopularniejsze to: rozmaryn, lawenda , lukrecja, chmiel, łopian, oczar wirginijski, głóg, bluszcz, rumianek.
Sebum: substancja wydzielana przez gruczoły łojowe, produkowana jest w ilości kilku gramów na dobę (z reguły 1-2). Jej zadaniem jest nawilżanie skóry, a także współtworzenie ochronnego filmu hydrolipidowego. Sebum wspomaga też elastyczność warstwy rogowej oraz posiada właściwości antybakteryjne i antygrzybiczne. Produkcja sebum kontrolowana jest przez hormony.
Alicja Sobolewska – wizażystka, stylistka
(wizazystka@onet.eu)
Fot. Łukasz Bera
Słowa kluczowe: Tajniki demakijażu demakijaż makijaż