Wroclove – miasto samotności

Miasto młodości. Miasto ludzi silnych, niezależnych, tych z pasją. Okazja do zabawy w każdy dzień tygodnia. Możliwości do spełniania ambitnych zamierzeń. Robienie czegoś.  Czegokolwiek. Moda na aktywność. Im bardziej precyzująca własne „ja”, tym lepiej. Nijaka tożsamość nie przeżyje. Brak pomysłowości największym grzechem. Czas na miłość.

Są dwa typy osobowości. Taki, który osiąga szczyty, dopiero wtedy, gdy ma przy sobie osobę, którą kocha i taki, który pnie się na wyżyny, wykorzystując czas uczuciowej wolności. Przekonanie, że związek zabija kreatywność tworzenia rzeczywistości, w której do tej pory się było, daje inspirację do aktualnego działania, a także psychiczno-materialną bazę do pojawienia się drugiej osoby w przyszłości. Coś na wzór książkowej „siłaczki”, tylko bez choroby i z dalszym wątkiem miłosnym.

Tym pierwszym wariantem zaś jest takie indywiduum, w którym miłość wyzwala intensywność poczynań w sferze zawodowej. Osiągnięcie satysfakcji w związku, regularny seks i poczucie bezpieczeństwa pozwala jakby na odhaczenie pierwszej pozycji z listy swoich potrzeb i przejście do następnych. Tych bardziej przyziemnych. Przekroczenie pewnego progu staje się niemożliwe bez emocjonalnego ładu. Kobieta XXI wieku to 4w1.

Imprezy tematyczne. Kultowe miejsca przyciągające ludzi spragnionych nowości. Wrocław kipiący energią. Atmosfera intelektualnego szału. Wśród nich ludzie samotni. Obwarowani tysiącem pomysłów. W pościeli projekt łazienki zamiast drugiej poduszki. W łazience mapa Nepalu zamiast drugiej szczoteczki. Samotni także ci w związkach, gdzie było wszystko łącznie z pseudomiłością. Osobisty wybór czy fatum? Umiejętność radzenia sobie w sytuacjach, na które nie mamy wpływu. Zamiana. Miłość na pieniądze. Pieniądze na miłość. Czasem już za późno. Pieniądze za miłość... miłość za pieniądze. Granica cienka.

Czyli wszystko w porządku. Każdy ma własny system. Obronny. Ochronny. Prędzej czy później wszystko zmierza ku...

Spokój duszy, zrozumienie upływającego czasu i bezsensu owczego pędu. Wtedy wszystko staje się prostsze.

Martyna Wasiak
(martyna.wasiak@dlastudenta.pl)

Fot. Anna Wawrzyniak

---