Sesja znów zaskoczyła studentów!

To słowo nie przechodzi przez gardło, ale trzeba mu stawić czoła! Sesja!

Nauka ma to do siebie, że żeby się do niej zabrać, muszą być spełnione pewne warunki: atmosferyczne, gastronomiczne, porządkowe, towarzyskie. Nie można po prostu usiąść. Trzeba się przygotować psychicznie, pozytywnie nastawić  i modlić, by to się skończyło jak najszybciej.  

Ale zanim to się stanie, trzeba przypomnieć sobie instrukcję obsługi nowego żelazka, zrobić pierwsze porządne pranie w 2009 roku, umyć stos naczyń wyłaniających się złowieszczo ze zlewu i to ręcznie!

Choć zazwyczaj w ogóle to nie przeszkadza, nagle ogarnia nas wszechogarniająca potrzeba poukładania odzieży w kostkę, posegregowania kolorami oraz wedle przeznaczenia. Skarpetki też - od krótkich do podkolanówek. Koniecznie należy zatemperować wszystkie znalezione w domu ołówki, wyrzucić przeczytane gazety, poodkurzać, umyć okna i wykąpać kota.

Ostatni dzwonek dzwoni, by przepchać zlew, wymienić zwykłe żarówki na energooszczędne, podlać niewinne niczemu kaktusy, uporządkować pliki mp3 w komputerze, powyrzucać zużyte chusteczki higieniczne z torebki i pomalować paznokcie. W przerwie – kawa. No i znowu zabrakło mleka, więc trzeba się ruszyć i pojechać do miasta z koleżanką na kawę, bo bez niej żadna półkula nie jest w stanie zagwarantować przyswojenia sesyjnej wiedzy. A skoro to sesja przez duże S, to trzeba pokserować, podrukować, poprzesyłać, popytać, pomarudzić, przepisać, napisać, odpisać. Końca nie widać! Nagle okazuje się, że to północ i zaskoczony student udaje się na zasłużony odpoczynek, by od rana, bez dwóch zdań, w pocie czoła i  z wypiekami na twarzy zacząć się uczyć. Dobry plan to połowa sukcesu, można zasnąć z uczuciem dobrze spełnionego obowiązku.

Budzik nastawiony na 8 rano. Dziesięć drzemek gratis oczywiście.  Później poranny pakiet podstawowy, czyli śniadanie, sprawdzenie poczty, telefon do mamy, prysznic, przegląd najświeższych plotek, podwójna dawka kofeiny, mycie uzębienia i już dochodzi pora obiadowa.  Zaczynają doskwierać wgryzające się w mózg i trujące jadem wyrzuty sumienia i nie ma wyjścia – trzeba usiąść i przysiąść. No ale to logiczne, że ciężko się skupić, gdy na stole rozgrywają się dantejskie sceny z okruchami chipsów, kieliszkami z czerwonym czymś na dnie i butelkami z wiadomą zawartością w roli głównej. Szybkie godzinne sprzątanie i można się zabrać do nauki. Jeśli chodziło się na kurs szybkiego czytania, encyklopedia wchodzi w godzinę,  jeśli nie – dozwolone jest sięgnięcie po kieszonkowy format.

Samo przeczytanie to już coś, można nagrodzić swoją silna wolę. Może małe towarzyskie spotkanie za udaną sesję? Czemu nie! Przecież i tak nic się nie stanie - noc nie sprzyja wysiłkom umysłowym. Student zdający sobie z tego sprawę obiecuje, że zacznie "od jutra", w myśl idei ,,co masz zrobić dziś, zrób pojutrze, będziesz miał dwa dni wolnego.’’ Coś podobnego do odchudzania. Więc  ile można? Wszystko do czasu. Kiedy lenistwo osiąga apogeum, a wyrzut sumienia zwany sesją nie pozwala nawet na spokojną konsumpcję chleba i wina, to już znak, że bezlitosny zegar rozpoczął odliczanie. 24h do egzaminu. Akurat tyle, żeby popisać się talentem i z wdziękiem zrobić ściągi. Start!

Co roku jest tak samo. Nawet Nostradamus nie miałby problemów z przewidywaniem przebiegu tych kilku męczących tygodni. W lutym sesja znów zaskakuje niewinnych studentów, którzy żyjąc do tej pory w błogiej nieświadomości, zmuszeni są ruszyć siłą woli obie swoje półkule mózgowe, by nie dać ciała i zapewnić sobie kolejny beztroski semestr. Obiecując sobie oczywiście, że już nigdy więcej nie dadzą się tak zaskoczyć. I jak to zwykle bywa -  do następnego razu ani razu!

Monika Pryśko
(monika.prysko@dlastudenta.pl)

Fot. Łukasz Bera