Jąkanie to nie wstyd
2008-10-22 09:12:10Jako osoba jąkająca się niejednokrotnie spotkałam się z nieprzyjemnościami i niewybrednymi komentarzami. Zdaje sobie sprawę, że ktoś, kto nas słucha czasami traci cierpliwość, jeśli nie możemy czegoś powiedzieć lub co gorsza stara się dokończyć za nas zdanie, co mnie osobiście jeszcze bardziej wyprowadza z równowagi. Nauczyłam się żyć z jąkaniem i przyzwyczaiłam swoje otoczenie do tej drażliwej przypadłości. Oto o jąkaniu słów kilka.
W 1998 roku w Johannesburgu na V Światowym Kongresie Osób Jąkających się 22 października został ustanowiony Dniem Osób Jąkających się. W Polsce pomocy osobom z przypadłością jąkania udziela Ogólnopolskie Stowarzyszenie Osób Jąkających się "OSTOJA". Wszelkie informacje odnośnie terapii i specjalistów możecie znaleźć na stronie www.frogos.org.pl .
Jąkanie (wg Styczek) jest zaburzeniem płynności mowy spowodowanym skurczem mięśni biorących udział w akcie mowy. Wg innych źródeł (Tarkowski) jest to niepłynność mówienia wywołana różnymi bodźcami, tak wewnętrznymi jak i zewnętrznymi. Tarkowski wyodrębnia 4 grupy przyczyn powodujących powstawanie jąkania:
- biologiczne – związane z nieprawidłowościami genetycznymi i przekazywaniem przez rodziców zaburzeń mowy swojemu potomstwu
- psychologiczne – jąkanie jako objaw nerwicowy
- behawioralne – jąkanie jako wyuczone zachowanie
- lingwistyczne – brak płynności mowy u dzieci w najwcześniejszych latach - okresie kształtowania się mowy.
Jak sobie radzić?
- relaksacja – stres i zdenerwowanie wpływają destrukcyjnie na to co i jak chcemy powiedzieć. Ważne jest, aby w takich momentach przerwać mówienie i zrobić głęboki oddech, który uspokoi wasze skołatane nerwy.
- wiara w siebie – udowodniono, że większość ludzi dotkniętych jąkaniem ma zaniżone poczucie własnej wartości. Nie można czuć się gorszym, przez to że się jąka. Uwierzmy w siebie, w to że potrafimy mówić czysto i bez zająknięcia.
- wsparcie – muszę przyznać, że to co mi dodaje skrzydeł to wspaniali przyjaciele, którzy w żadnym momencie nie dali mi odczuć, że jest coś nie tak z moim sposobem mówienia.
- logopeda – wizyta u specjalisty jest niezbędna. Lekarz pomoże ci poznać źródło zaburzenia, a także zaleci odpowiednią terapię. Przyznam się, że moja była bardzo ciekawa. Od 10 roku życia pisałam dzienniki, w których umieszczałam wszystkie przemyślenia, które kłębiły mi się w głowie. Moje jąkanie spowodowane było bowiem zbyt dużą ilością myśli i brakiem czasu, żeby je wszystkie wyrazić.
Tak oto z nieprzyjemnej dolegliwości narodziła się moja pasja do pisania. Może też odnajdziecie w swoich słabościach mocne strony, tak jak i ja!
Dagmara Trebenda
(dagmara.trebenda@dlastudenta.pl)
Fot. Łukasz Bera